Foi algo mellor a cousa. Para non estar papando moscas toda a hora, falei coa profe de mate de aquí e díxome que non tiña ningún problema en que lle fora corrixindo cousas aos alumnos. E así fixen con algúns dos que se sentan polo fondo. Ao primeiro poñíanme cara de "de que vas?", pero supoño que ao ver que sabía do que falaba se convenceron. Por iso a mañá pasoume moito máis rápido e estiven máis entretido. Para a semana penso continuar con esta política.
Volvendo á clase, non deixa de sorprenderme o pouco caso mutuo que se fan os alumnos e os profes (falo pola que me tocou a min, pero polo que escoito parece estar moi extendida esta práctica). Esta pon exercicios e corríxeos no encerado, pero en ningún momento destes dous días foi máis aló da primeira fila, nin mirou o que andaban a facer. En canto pode, senta e ponse a corrixir fichas. Quizais isto sexa o normal aquí, pero non me cadra co meu xeito de traballar. Os rapaces, especialmente os pequenos, precisan unha maior supervisión.
E xa non falo do comportamento na aula. Nese tema estamos todos diría que escandalizados. Non só polas gorras, que sería o de menos, senón porque están na aula cos cascos dos ipods postos, escoitando música, mandando mensaxes co móbil cun descaro soberano e erguéndose cando lles peta. A min férveme o sangue a maior parte do tempo. E para colmo, hoxe a última hora, faltando quince minutos para tocar, vai a tipa e para de explicar e ponse a mirar o correo, mentres os alumnos empezaban a montar a de sanquintín, momento no que acordei facer mutis e marchar.
Unha cousa boa que si teñen e que me gustou é que os venres no meu insti teñen o que chaman DEAR (literalmente quere dicir "querido/a", pero que son as siglas de Drop Everything And Read, ou o que é o mesmo, déixao todo e le). Ao final no primeiro período avisan polo altavoz que empeza o DEAR e todos, profes e alumnos, deixan o que estean facendo e adican 20 minutos a ler en silencio. A esa hora estaba cun grupo dos pequenos e a verdade é que todos se puxeron co tema. Para os que non trouxeran libros, tiñan na aula exemplares vellos do National Geographic. E eu tamén levei o meu libro, claro. E si que creo que é unha boa iniciativa, pero non vexo como un claustro de profes de alá aceptaría algo como iso. Aquí parece que o levan ben (e insisto no de parece).
Outra curiosidade: o primeiro que fan antes de empezar coas clases é poñer o himno nacional polos altavoces e todos se poñen de pé, onde queira que estean, e escoitano en silencio e mortalmente serios. Iso si que dá un pouco de mal rollo (como para que se che escape unha risiña polo medio; seguro que te sacan ao patio e te fusilan).
E xa lle chega por hoxe da escola; xa contarei máis o luns. Mañá marchamos de fin de semana para Kingston en coche un grupo de 10. A ver se atopo unha wifi á noite e podo postear algo.
Sem comentários:
Enviar um comentário